Door Frans van der Laan

Ook dit jaar bleek weer eens te meer dat een basiscursus imkeren nooit hetzelfde is als die van de jaren ervoor. Ieder jaar heeft zo zijn specifieke eigenaardigheden. Dit jaar was er een combinatie van Deventer en Olst, in totaal een 22-tal cursisten.

De locatie was bij het Acaciabosje aan de Diepenveenseweg aan de rand van Boskamp, tegenover de vistrap. Een lange rij kasten sierde daar de bosrand, vooraan de kasten van de Deventer cursisten en daarachter die van de IJsselbijkers. Het is een plek waar iedereen goed uit de voeten kan. De omgeving is rijk aan drachtplanten en bomen, dus dat zat ook wel goed.

Tot mijn grote vreugde bestaat het gezelschap uit een bonte vertegenwoordiging van onze samenleving, jeugdigen tot pensionado’s en van ‘rustig aan’ tot fanatiek van karakter. Door de combinatie van Deventer en Olst hadden we ook meteen de beschikking over 7 praktijkbegeleiders, de grote meester niet meegerekend. In de praktijk heeft dat ook echt zijn diensten bewezen, zodat Sigis zich af en toe met een ‘gerust’ hart aan Raalte kon wijden.

Na een vlotte start bleek het weer niet altijd optimaal, zodat de bijen zich ook niet altijd van hun goede kant lieten zien. Sigis heeft de nodige kasten omgeruild om de sfeer, alhoewel die er niet echt onder leed, goed te houden. De volken van Deventer kwamen in tegenstelling tot die van de IJsselbijkers traag op gang, in die zin dat een aantal volken geen zin had om moerdoppen aan te zetten. We zijn er met zijn allen dus vaak geweest om te kijken hoe de situatie was. Het natte weer in het voorjaar werkte natuurlijk ook niet mee.

De vlotte start bij de IJsselbijkers had ook een keerzijde: door het natte weer werden een aantal volken darrenbroedig en daar zit je als aankomend imker niet op te wachten. Ook bij de laat gesplitste volken van Deventer kwam darrenbroedigheid voor. Veel herstelwerk dus. Sigis had gelukkig voldoende volken om uiteindelijk iedereen met een eigen volkje naar huis te sturen.

Eén volk is op een zeer bijzondere manier verkregen. Vlakbij het Acaciabosje werd ineens zeer druk gevlogen door bijen. Misschien van de imker aan de overzijde, maar veel wees erop dat dit een wild volk was. Het verkeer was direct ontregeld en met name voor de vele fietsers was de situatie niet erg plezierig. Toen we gingen kijken bleken de bijen uit de grond te komen. Verder zaten er veel bijen op een boom. Er werd een cursist op af gestuurd met een lege zes-ramer. De bijen liepen in colonne de kast in ten teken dat ze het wel zagen zitten. ’s Avonds werd de kast met bijen opgehaald door de gelukkige cursist.

Al met al weer een redelijk turbulente cursus dus. Door alle perikelen was het zeker een leerzame cursus, met bovendien een geweldige onderlinge samenwerking tussen iedereen, waar menige vereniging jaloers op kan zijn. Uiteraard veel complimenten voor Sigis, die onvermoeibaar bleek te zijn en samen met de praktijkbegeleiders het praktijkdeel van de cursus tot een goed einde heeft weten te brengen.